جان ارزشمندترین و نایاب ترین موهبتی ست که هرانسانی دارد. یگانه است و تکرار ناشدنی و تاریخ بشریت در تمام افسانه هایش پیوسته در پی آن بوده است که جاودانه، آن را محافظت کند. آنها چه چیزی را در دل خود احساس کرده اند که با تمام امیدها و علقه های زندگی، خودشان را در دامان حادثه ای گذاشته اند تا جانشان را سپر و مأمن حیات دیگران گردانند. جز درکی بالاتر از جاودانگی از هستی، فراتر از آنچه قامت جسمانی می فهمد. که این حیات قطره ای ست از بیکرانی یک اقیانوس؛ که سرچشمه جای دیگری ست. عبور میخواهد و ایقان.
شهادت گرانمایه ترین موهبت الهی ست بالاتر از جان...
